Janneke Jonkman
Janneke is het gezicht achter My Little Dutch Diary en schrijver van onder meer 'O jee, het zijn er twee'.
Echte slaapproblemen hebben mijn kinderen eigenlijk nooit gehad – tot een van 7-jarigen ineens last kreeg van nachtmerries, enge dromen en angsten die haar uit haar slaap hielden. Het ontstond door een grote spin waar ze op de bso erg van was geschrokken, in combinatie met het thema insecten op school en het bericht dat de bijtende valse wolfspin in Nederland was gesignaleerd. Zeven jaar is, zo heb ik ervaren, een leeftijd waarop echt wereld langzaam doordringt tot hun de magische wereld, en voor mijn dochter ging dat duidelijk iets te snel. Ineens kwam ze vrijwel elke nacht uit bed omdat ze bang was of een enge droom had gehad. Hierdoor was ze overdag moe – en wij ook. Dit vond ik geen houdbare situatie voor langere tijd en dus heb ik alles uitgeprobeerd wat ik maar kon bedenken om haar het vertrouwen te geven om weer zonder angsten te kunnen slapen. Ik heb al met heel wat kleinere slaapproblemen opgelost - van een baby die in de slaap kreunde tot het afbouwen van nachtvoedingen - dus ik ging ervan uit dat dit probleem ook was op te lossen. En dat was ook zo, met een paar simpele aanpassingen.
We hebben het in de eerste plaats uitgebreid over spinnen gehad, spinnen getekend en achterhaald wat er nu precies op de bso was gebeurd. Verder hebben we vooral gezorgd dat mijn dochters bed weer een veilige plek zou worden waar geen ruimte was voor angsten. Een dromenvanger hing er al, en we haalden op haar verzoek de roze bedtent uit de schuur die ze als peuter ook boven haar bed had gehad. We namen allebei de meiden mee uit winkelen, waarbij ze iets fijns of moois voor bij hun bed mochten uitzoeken. Er mocht eenltoverstaf mee in bed met een lampje erin, zodat ze ’s nachts een lichtje aan kon doen, en ook de babyfoon met slaapliedjes zetten we tijdelijk bij haar bed, zodat ze ’s nachts een rustig muziekje op kon zetten als ze onverhoopt wakker werd. Ik kreeg ook nog de tip om een ‘monsterspray te maken’ (van bijvoorbeeld water en glitters) om eventuele monsters mee te verjagen, maar dat is uiteindelijk niet meer nodig geweest. Wat ik wel deed was een ‘het komt goed-kalender’ in haar bed hangen (die ik zelf maakte), een soort adventskalender waarbij achter elk vakje iets bemoedigends of opbeurends staat.
Ook pasten we het slaapritueel aan. Meestal doe ik dit hele ritueel, soms neemt Olivier het over, maar in elk geval doen we het niet samen want dan wordt het verwarrend. Het slaapritueel is nu als volgt: elke avond zing ik een liedje naar keuze en vervolgens mogen mijn kinderen ‘alle gedachten die ze niet meer willen’ in mijn hand stoppen. Dat doen ze heel zorgvuldig en uitgebreid. Als ze klaar zijn, blaas ik het naar ver weg en in ruil krijgen ze dan ‘een kroon’ (onzichtbaar) met ‘een bepaalde kleur steen’ (elke dag een andere mooie zachte of warme kleur) die ik ‘alsof’ op hun hoofd zet. Ik vertel ze dat deze kroon ze beschermt en ervoor zorgt dat ze alleen maar ‘vreugdevolle, vrolijke, vredige, vrije en vriendelijke’ gedachten en dromen krijgen. Deze zin met de vijf v’s herhaal ik elke avond als een mantra, waarbij ik het punt boven hun ogen aanraak waar de steen op de kroon ongeveer zou zitten (en volgens de chakraleer ook het derde oog zit). Vervolgens krijgen ze een knuffel en zet ik een kinder-slaapmeditatie op. Als die is afgelopen, zet ik nog de muziek op van Snatam Kaur, net zolang tot ze slapen.
Voorheen lazen we altijd verhaaltjes, maar dat doen we nu alleen nog maar als we tijd over hebben, want anders duurt het hele avondritueel te lang en het belangrijkste bij een goede slaaproutine is dat ze elke avond op (dezelfde) tijd in bed liggen. Als een van de twee echt niet moe is, mag deze tijdens de meditatie nog zelfstandig een boekje lezen in bed (ongeveer 8 minuten). Verder hebben we verduisterende gordijnen, mét een nachtlampje. En we zijn minder filmpjes gaan kijken: alleen nog maar rond vijven tijdens het eten koken.
Al deze aanpassingen zorgden ervoor dat onze dochter binnen een week of twee van haar angsten af was en weer zelfstandig de hele nacht kon doorslapen. Vooral het slaapritueel met de kroon heeft daar vermoedelijk aan bijgedragen. Mijn beide dochters vragen nog elke avond om dit ritueel. Over enge spinnen hoor ik haar nu eigenlijk nooit meer.
LEES OOK: Zo leert je baby overdag goed slapen
Janneke is het gezicht achter My Little Dutch Diary en schrijver van onder meer 'O jee, het zijn er twee'.
Hét boek voor beginnende en ervaren tweelingmoeders, vol ontroerende verhalen en handige tips.
Het tweelingleed dat afzwemmen heet
@plaatjesvanluka
@roosss0.0
@marchettinina
@nmisslinger