Janneke Jonkman
Janneke is het gezicht achter My Little Dutch Diary en schrijver van onder meer 'O jee, het zijn er twee'.
Feuilleton over de avonturen die ik beleefde vóór ik kinderen had, om te vieren dat ik mezelf al 20 jaar schrijver mag noemen. Met de ‘best of’ van mijn vorige website jannekejonkman.nl: elke dag een nieuwe oude blog, zolang de voorraad strekt.
Amerikanen
Op vakantie stikte het van de Amerikanen, waar ik de leukste gesprekken mee had.
‘Waar kom je vandaan?’
‘Uit Holland.’
‘Zo zo. Wow. En uit welk land?’
‘Holland is een land.’
‘O, Hólland. I thought you said Poland.’
‘Nee, Holland.’
‘Spreek je dan ook Zweeds?’
‘Nee, dat niet.’
‘En wat doen jullie daar zoal ter ontspanning, in Holland? Als je vrij bent?’
‘Gewoon, beetje uitgaan, sporten, dat soort dingen.’
‘Gaan jullie nooit jagen?’
‘Nee, eigenlijk niet.’
‘Meen je dat nou? Waarom niet?’
‘Daar vinden wij niks aan. Bovendien is er weinig bij ons om op te jagen.’
‘Jullie hebben toch wel beren?’
‘Nee.’
‘Helemaal geen beren?’
‘Nee.’
‘Wat hebben jullie dan wel?’
‘Heel veel koeien.’
‘Aha. Hebben jullie dan wel rodeo’s?’
‘Nee, ook niet echt.’
‘Geen rodeo’s? Wow. Dus jullie zitten alleen maar een beetje de hele dag koeien te melken?’
‘Ja, en we lopen op klompen.’
‘Ben je wel eens in de States geweest?’
‘Ja, ik ben wel eens in New York geweest.’
‘Echt? Dat ligt toch ergens die kant op?’ Gebaar met de hand. ‘Wat moest je daar in godsnaam? Daar zou ik nou nooit heen gaan.’
‘Ik vond het wel leuk.’
‘Mmm, oké. En Mexico, vind je dat leuk?’
‘Heel leuk.’
‘Wij vinden die Caribische zee maar vies. Bij ons heb je meren, die zijn zo zuiver, daar kun je uit drinken. Dat heb je hier niet.’
‘Wat jammer voor jullie.’
‘Ja. Misschien gaan we de volgende keer wel naar Holland.’
Amsterdam, 14 juni 2006
*****
Netwerken is nooit mijn sterkste kant geweest. Toen ik jaren geleden werd gevraagd om een boek te schrijven, wist ik bij wijze van spreken niet eens wat het was. Ik dacht: ‘Ik schrijf gewoon een heel leuk boek, en daarna zien we wel’.