Waarom een osteopaat een must is voor (aanstaande) moeders

Voor ik moeder werd, had ik nog nooit van een osteopaat gehoord. Pas na een tip van een andere moeder, ontdekte ik hoe onmisbaar een osteopaat is voor moeders. Én voor vrouwen met een kinderwens, want de osteopaat hielp me dit keer ook om zwanger te worden.

Toen ik in een blog op Mamaplaats vertelde dat mijn osteopaat me had geholpen om zwanger te worden van onze derde, kreeg ik daar heel veel vragen over. De berichtjes stroomden binnen en deden me beseffen hoe weinig er eigenlijk bekend is over dit vak. Osteopathie valt in Nederland onder alternatieve geneeskunde, hoewel het eigenlijk beter onder fysiotherapie zou kunnen vallen, of nog beter: onderdeel vormen van ieders basisverzekering. In Frankrijk is het standaard dat pas bevallen moeders een bezoekje brengen aan de osteopaat; in Amerika worden osteopaten met een wetenschappelijke opleiding erkend als arts.

In Nederland is het een relatief onbekend vak en ik moet zeggen dat ik er ook nog nooit bewust van had gehoord voor ik moeder werd. Tot mijn pasgeboren baby’s door verborgen reflux maar niet wilden stoppen met huilen en een andere moeder me tipte dat ik eens een osteopaat moest proberen. Had ik dat maar eerder gehoord! Al na één behandeling verminderden hun refluxklachten aanzienlijk. Maar de osteopaat bleek ook míj te kunnen helpen. Na mijn keizersnede had ik veel last van lage rugpijn en daar wilde de osteopaat best eens naar kijken. Wat bleek? Het littekenweefsel van de keizersnede was zo verhard geraakt dat het voor rugpijn zorgde. En dat niet alleen, besefte ik, vrijen ging sinds de geboorte van de tweeling ook niet meer zonder pijn – zelfs een tampon inbrengen lukte niet meer. De osteopaat behandelde mijn klachten door middel van een soort diepe massage van mijn buik. Dat was soms pijnlijk, maar een paar behandelingen later was ik van al mijn klachten af! Ik zou zelf nooit het verband hebben gelegd tussen mijn klachten en mijn eerder keizersnede, die inmiddels toch al even geleden was. Maar een osteopaat kijkt holistisch naar je lichaam en ziet zo’n verband dus wél.

In de jaren daarna ging ik af en toe terug. Ik had bij vlagen toch weer last van lage rugpijn en steeds bleek het littekenweefsel van mijn keizersnede de boosdoener. Toen mijn man en ik na een aantal jaren graag nog voor een derde kindje wilden gaan, werd ik niet zo makkelijk zwanger. Ik dacht dat het misschien aan mijn leeftijd lag en we besloten dat als het niet zou lukken, het ook goed zou zijn. Na ruim een jaar ‘proberen’ wilde ik toch eens onderzoeken waardoor het niet lukte, maar ik wilde niet het medische circuit in. Een bezoekje aan de osteopaat dan maar – baat het niet dan schaadt het niet, dacht ik. Mijn osteopaat zei dat ze in tien jaar tijd nog nooit een vrouw had geholpen met een kinderwens die niet binnen een jaar na de behandeling zwanger was geraakt. Dat klonk hoopvol! Na een korte check was de conclusie van de osteopaat helder: ik was gewoon hartstikke vruchtbaar, alleen was het litteken van mijn keizersnede weer verhard en dit belemmerde de vrije beweging van mijn eicellen. ‘Eigenlijk heeft elke vrouw die een keizersnede heeft gehad, een jaarlijkse of tweejaarlijkse APK nodig,’ zei ze. Ze masseerde opnieuw het weefsel en twee behandelingen later voelde ik dat het goed was. Zeven weken later was ik zwanger.

Ook nu, tijdens de tweede zwangerschap van ons derde kind, vertrouw ik op de kunde van de osteopaat. Sinds een paar weken heb ik last van rusteloze benen ’s nachts – iets waar ik normaal geen last van heb. De osteopaat zag meteen dat dit kwam doordat mijn bekkenstand door de zwangerschap iets was veranderd en behandelde dus niet mijn benen, maar mijn onderrug en wervelkolom. Ook vroeg ze of ik buikpijn had gehad tijdens de zwangerschap. Dit had ik inderdaad: zowel in week 9 als in week 15 had ik last van flink pijnlijke menstruatieachtige buikpijn links onder in mijn buik. Omdat de klachten in week 15 lang aanhielden, verwees de verloskundige me door naar de huisarts. De verloskundige dacht aan een blaasontsteking of beknelde eierstok of darm, de huisarts aan een blindedarmontsteking. Maar er kwam niets uit de testen en een dag en een nacht later, verdween de buikpijn weer. Nu voelde de osteopaat waar de pijn zat en zij concludeerde: op de plek van de buikpijn zat precies het uiteinde van het litteken van mijn keizersnede – dat veroorzaakte waarschijnlijk de pijn. Ze masseerde dus ook nu weer mijn buik. Dat was gisteren, maar ik heb goede hoop dat de klachten niet meer terugkomen.

Ik ga mijn afspraken voor mijn postnatale herstel in elk geval tijdig inboeken, want ik weet zeker dat ik dan ook weer baat ga hebben bij de behandelingen. Ik denk dat veel meer moeders (en baby’s) zouden opknappen van een bezoekje aan de osteopaat. Jammer dat er in Nederland nog zo weinig bekend is over de osteopathie. Ook is het in Nederland geen beschermd beroep, en mag dus iedereen het uitvoeren. Een goede osteopaat vinden is daarom belangrijk. Vraag eens rond bij andere moeders – er zijn vast een paar moeders in je omgeving die ook fan zijn van hun osteopaat. En check je verzekering: osteopathie wordt niet vergoed, tenzij je aanvullend verzekerd bent en dan meestal maar gedeeltelijk.

LEES OOK: Mijn 8 beste tips om snel zwanger te raken als het niet meteen lukt

N.B. Mijn behandelingen vonden plaats bij Laarman Osteopathie in Amsterdam Oost. Ook in Zwolle hebben zij een praktijk. Wil je graag zwanger worden, dan kun je terecht bij Vincent of Aylene (Amsterdam) en Hendrieke of Aylene (Zwolle).