Hoe ik mijn zwangerschappen ‘manifesteerde’

Ik moet zeggen dat ik wel even mijn wenkbrauwen fronste toen ik las dat je een zwangerschap kunt manifesteren, oftewel dat je door krachtig te visualiseren zwanger kunt worden. Tot ik merkte dat ik dat zelf eigenlijk ook deed. En dit is hoe.

‘Manifesteren’ – misschien ken je het begrip wel uit de ‘The Secret’ van Rhonda Byrne of een van de andere bestsellers die beloven dat je rijk kunt worden door nauwkeurig een bepaald bedrag te visualiseren dat je graag op je bankrekening zou willen. Ik heb altijd wat moeite gehad met dit soort populaire invullingen van de wet van aantrekkingskracht en het inzetten daarvan voor je eigen profijt. Maar ik geloof wél dat er iets in zit. Ik geloof dat vreugde vreugde aantrekt en dat, als je iets heel graag wilt, het krachtig wensen ervan zeker kan helpen, mits je ook de controle over de uitkomst kunt loslaten. Zonder intentie kun je niets creëren, zo laat ook het helder uiteengezette Boek van de universele wetten zien, waarin meteen alle egovarianten van de wet worden besproken. Dus: stel je wilt graag een relatie, dan kan het helpen als je visualiseert hoe dat zou zijn. Maar het helpt óók om oprecht gelukkig te zijn met het leven dat je op dat moment hebt, zonder relatie. Omdat vreugde dus vreugde aantrekt, en zelfliefde ook liefde van anderen. Daarom komt de liefde vaak pas in je leven als je er niet krampachtig naar op zoek bent (althans, dat is mijn ervaring). Vanuit wilskracht kun je geen overvloed creëren. Vanuit overgave en dankbaarheid wél.

Toch heb ik soms ook moeite met het hele idee van manifesteren. Het suggereert dat je alles kunt krijgen wat je wilt, terwijl ik geloof dat er ook factoren zijn waar je geen invloed op hebt. Zwanger worden vind ik wat dat betreft een lastig iets. Er kunnen medische beperkingen zijn waardoor het niet vanzelfsprekend is dat je zwanger wordt, hoe goed je ook bent in manifesteren. Toch wil ik hier de basisprincipes van het manifesteren delen, onder het motto van ‘baat het niet dan schaadt het niet’. Als je er niets mee hebt, leg het dan gerust naast je neer, spreekt het je aan, dan kun je er eens mee gaan experimenteren.

Ik had er nooit bij stilgestaan dat je een zwangerschap überhaupt zou kunnen manifesteren, tot ik begin dit jaar een ‘manifesting challenge’ deed van Gabby Bernstein. Het leek me leuk om te kijken of ik door te manifesteren meer bezoekers naar mijn blog zou kunnen trekken zodat ik er ook inkomsten uit zou kunnen genereren. Dat heeft gewerkt trouwens, want twee maanden later ging mijn blog van 8K naar 88K bezoekers per maand. Maar daar gaat het nu niet om. Ik las verbaasd dat een van de deelnemers tijdens de challenge een zwangerschap had gemanifesteerd. Dit had ze gedaan door contact te leggen met andere deelnemers aan de challenge die succesvol een zwangerschap hadden gemanifesteerd en hun te vragen hoe ze dat hadden gedaan. Aan het einde van de challenge was ze zwanger! Zou het echt zo makkelijk zijn? Zoals zo vaak met het thema manifesteren, riep het idee in eerste instantie vooral weerstand bij me op. Maar goed, ik had me opgegeven voor deze challenge, dus besloot ik me open te stellen voor het idee dat je een zwangerschap inderdaad kunt manifesteren. En nu ik er eens goed over nadacht, had ik mijn tweelingzwangerschap niet ook gemanifesteerd? Toen mijn laatste relatie net uit was, kreeg ik als troost van mijn zus een ‘wensengeltje’ waar je een briefje in kon stoppen met je wensen daarop. In die tijd – ik was 35 en dus net weer single - had ik er mijn wensen van dat moment op geschreven. Stond daar niet ook iets over mijn kinderwens op? Ik zocht eens in mijn rommella, en daar was het engeltje mét het briefje er nog in. En dit stond erop:

• Een liefdevolle liefdesrelatie
• Een huis met een tuin waar ik woon met mijn gezin
• Een baby (of 2)
• Liefde in mijn schrijven en werk + genoeg geld. Dank!

Wàààt? Het stond er echt: een baby (of 2). Ik kon me niet eens meer herinneren dat ik dit zo had opgeschreven, maar mijn wens was klaarblijkelijk vrij letterlijk uitgekomen. Want niet alleen ontmoette ik die man met wie ik een fijne relatie kreeg, ook betrokken we al snel een huis met tuin omdat ik drie maanden na onze eerste date zwanger was van een tweeling. Twee baby’s dus!

Terug naar de manifesting challenge. Een van de tips van Gabby was dat als je iets graag wilt en iemand anders in je omgeving krijgt dat vervolgens, het belangrijk is dat je dat ziet als een signaal dat je wens dichterbij komt. Dus in plaats van jaloers te zijn (waarom zij wel en ik niet), denk je: het is haar al gelukt, dan lukt het mij binnenkort ook. Verder is bij elke vorm van manifesteren belangrijk dat je je gehechtheid aan de uitkomst loslaat. Als je het gevoel hebt dat je een baby nodig hebt om gelukkig te zijn, focus je op het gebrek in je leven, en dat kan geen vreugde – en dus ook geen baby - aantrekken volgens de wet van aantrekkingskracht. Beter werkt het om je te gedragen alsof de baby al in je leven is, terwijl je tegelijkertijd het leven zonder baby volledig omarmt. Kortom: je slingert je wens (een baby a.u.b.) de kosmos in, geniet van je leven zonder de baby, terwijl je er volledig op vertrouwt dat de baby in je leven komt als de tijd rijp is.

Tijdens de manifesting challenge was ik trouwens niet echt bezig met mijn verlangen naar een derde kind. De wens was er wel al een tijdje, maar meer ergens op de achtergrond, en het was ook niet de reden dat ik aan de challenge had meegedaan. Wel was ik al een tijdje ruimte aan het creëren in mijn leven voor een eventueel volgend kindje (ik zal hier nog een aparte blog aan wijden, anders wordt dit wel een heel lang verhaal). Toch was ik er nog steeds niet helemaal over uit of ik wel echt een derde kind wilde. Mijn hart zei weliswaar ja, mijn ratio wierp allerlei bezwaren op. En intussen was ik na zo’n anderhalf jaar ‘proberen’ nog steeds niet zwanger. Ik ging een paar keer langs bij mijn osteopaat en acupuncturist en beiden zeiden op een gegeven moment hetzelfde: ‘Het is er nog niet, omdat je nog niet zeker weet of je het wel echt wilt.’ Tja, dat klopte ergens wel. Ik genoot namelijk enorm van de relatieve rust sinds de kinderen naar school gingen, het feit dat ik in de Etos het luierschap kon overslaan, en dat ik er ’s nachts vrijwel nooit meer uit hoefde.

Het geval was: ik had de afgelopen jaren drie keer een heldere droom gehad waarin er nog een baby in ons leven kwam (zoals ik ook beschreef op Mamaplaats). Alle drie de keren voelde ik me zielsgelukkig met deze aanvulling op ons gezin. Hierdoor had ik sterk het gevoel dat er nog een kindje wilde komen, ook al was ik daar zelf in eerste instantie niet eens op gekomen – en was ik er misschien wel nooit op gekomen als ik die dromen niet had gehad. Misschien waren de dromen een wens van mijn onderbewuste, misschien waren ze voorspellend – dat vind ik lastig te zeggen. Hoe dan ook plantten deze dromen een zaadje in mijn hart, en mijn ratio kon daar steeds minder tegenin brengen, hoe hard mijn verstand ook z’n best deed. Dus toen ik januari dit jaar in een opwelling een ‘wensboom’ kocht en wederom mijn wensen op een briefje schreef, dat ik dit keer in de boom hing, stond mijn wens er toch tussen: ‘nog een kindje erbij’.

Toen bleek half februari Katja Schuurman zwanger. Dat vond ik heuglijk nieuws, want een paar jaar geleden was er op Me-to-We wat ophef geweest omdat zij had gezegd dat zij misschien nog wel een kind wilde en ook verwachtte dat dat prima zou lukken, ook al was ze de veertig al gepasseerd. Het was juist in de tijd dat ik zelf had besloten mijn wens naar een eventueel derde kind nog even te parkeren, ook al was ik ook al bijna veertig en in reactie op de ophef over het op latere leeftijd zwanger worden, schreef ik de blog ‘Waarom zwanger worden na je veertigste moet kunnen’. En nu was Katja dus zwanger! Zou dat soms een teken zijn dat ik binnenkort ook aan de beurt was?

De coronacrisis brak uit en per toeval werd ik door iemand uitgenodigd voor alweer een challenge. Dit keer was het de ‘abundance challenge’ (gratis te beluisteren op Spotify)  van Deepak Chopra. Omdat ik toch aan huis gebonden was, besloot ik de challenge te accepteren en deed ik elke avond meditaties om ‘overvloed’ in mijn leven te creëren. Het had veel raakvlakken met de vorige challenge en er zaten ook oefeningen bij. Op dag drie was de opdracht om een tekening te maken van hoe overvloed er voor mij uitzag. Ik krabbelde met balpen eerst een tekening van een huis en een tuin. Voor het huis stond een gedekte tafel, onze poezen liepen door de tuin en vervolgens tekende ik hand in hand ons gezin. En toen kwam het. Zou ik hier nog een derde kind bij tekenen of niet? Het voelde eigenlijk al heel compleet zo en ik heb zeker een minuut zitten aarzelen. Toen tekende ik uiteindelijk tóch dat vijfde poppetje, hand in hand met de rest van de poppetjes. Het tekenen van dat vijfde poppetje voelde als een cruciale beslissing. En dat was het denk ik ook, want vier (!) dagen later was ik zwanger – hoewel ik dat pas twee weken later zeker wist.

Mijn conclusie: misschien ben ik te sceptisch geweest over manifesteren en heeft het opschrijven en optekenen van mijn wensen wel degelijk meer invloed gehad dan logischerwijze te verklaren is. Voor mij lijkt het, ondanks mijn reserves rondom manifesteren, zeker een rol gespeeld te hebben in het zwanger worden. Ik wil niemand valse hoop geven, want nogmaals, ik geloof dat niet alles te manifesteren is. Maar mocht je graag zwanger willen worden, dan kunnen de basisregels van de wet van aantrekkingskracht wel iets zijn om in je achterhoofd te houden.

Om je te helpen je zwangerschap te manifesteren, nam ik drie kinderwens audio’s op die je kunnen helpen te ontspannen en vertrouwen tijdens het proces van zwanger worden. Je kunt de kinderwens audio’s om je zwangerschap te manifesteren hier beluisteren.

LEES OOK: Mijn 8 beste tips om snel zwanger te worden als het niet meteen lukt